Geen ongeduldige opa meer!

Bij het spelen lieten mijn kleinkinderen onlangs een fonkelnieuwe voetbal in een rioolbuis rollen. Onmiddellijk ging deze zin door mij heen: ‘Door hen nu een uitbrander te geven, zou ik mezelf opnieuw afreageren en hen omlaag duwen.’

Een kwarteeuw geleden had ik het beeld van mezelf een opvliegende, ongeduldige en onzekere vader te zijn. Ondertussen ontdekte ik in mezelf een tweede, ‘diepere ik’, nl. mijn wezenlijk vader-zijn. Door me bewust te worden van mijn capaciteiten voel ik me goed in mijn vel. Ik reageer mijn frustraties niet meer af op zwakkeren. Wat een ommekeer! Het lukt me nu om kinderen als mens rechtop te helpen in plaats van hen af te breken. Dat geeft zin aan mijn leven en perspectief voor volgende generaties.

Jos, opa van 5 kleinkinderen